Góry Sowie pokryte są obecnie gęstą siecią szlaków turystycznych i rowerowych. Pierwsze prace związane z udostępnianiem turystom malowniczych zakątków gór miały miejsce w okresie tworzenia się lokalnych towarzystw turystycznych w połowie lat. 80 XIX wieku. Rejon Srebrnej Góry oraz Podola w Górach Sowich były miejscami gdzie wykonywano pierwsze prace znakarskie, stanęły pierwsze „szlako wskazy".
Znaki miały formę blaszanych rombów, a naniesione na nich kolory oznaczały cel marszu. Stosowano także malowane na drzewach znaki w różnej formie i kolorach, co czasem powodowało bałagan.
Z biegiem lat starano się ujednolicać system ich wytyczania i znakowania w terenie, a wiele sukcesów na tym polu osiągnął bielawianin Herman Henkel (1869-1918). Przed I wojną światową udało się wprowadzić grzbietowy szlak łączący Srebrną Górę z Przełęczą Walimską. Pierwszym zaś ponadregionalnym szlakiem poprowadzonym przez Góry Sowie był posiadający oznaczenia krzyża św. Andrzeja przemierzający całe Niemcy szlak Sarra-Śląsk. Pojawił się on w 1934 roku. Ciekawostką jest tu fakt, że obecny główny szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza, wyznaczony w 1948 roku (znaki czerwone) biegnie podobnie jak odcinek sowiogórski trasy z czasów niemieckich. Według danych z połowy lat 30 XX całkowita długość szlaków turystycznych w Górach Sowich to 354 km.
Wykute w kamieniu oznaczenia szlaku Sarra-Śląsk są widoczne do dziś - szczególnie w okolicach Przełęczy Jugowskiej
ma swój początek w 1886 roku. Wtedy to na wysokiej, 2-metrowej kamiennej podstawie wybudowano drewnianą wieżę widokową. W takiej postaci wieża z przyczyn technicznych przetrwała tylko do 1904 roku. Postanowiono przebudować obiekt. Podjęto decyzję o postawieniu żelbetonowej wieży o wysokości 25 metrów. Inicjatorem remontu była Federacja Towarzystw Górskich, w której znaczny udział miał oddział pieszycki. Kamień węgielny uroczyście położono w 1905 roku, a oficjalnego otwarcia, połączonego z festynem, dokonano 24 maja 1906 roku.
se i nadzieje na remont, jednak kończyło się to tylko na krótkookresowych pracach zabezpieczających obiekt przed całkowitym zniszczeniem. Tak było do 2006 roku, kiedy zakończył się remont wieży prowadzony przez miasto Pieszyce. 24 maja 2006 roku można było świętować 100-lecie godnie odnowionej jubilatki. 
