O tym jak to M pierwszy raz poszła w Tatry i co z tego słonko widziało.....

Tak na prawdę to mała zachwyciła się górami jakoś tak na początku września gdy zabrałem ją na Gubałówkę a potem na rundkę po zakopiańskich muzeach - tatrzańskim, makuszyńskiego i ... galerii Władysława Hasiora która zrobiła na 7-latce największe wrażenie. M zaimponowała również tym że nie podobały jej się zupełnie Krupówki oraz "jarmark cudów " wzdłuż deptaku na Gubałówce - zachwyciły ją natomiast widoki na cudownie wówczas widoczne Tatry.

Postanowiłem kłuć żelazo i już za 5 dni wraz z Yogim zabraliśmy M do Doliny Strążyskiej z ewentualnym zamiarem ( jak się jej spodoba ) wyjścia na Sarnią Skałkę .

Dolina Strążyska Ma powierzchnię ok. 4 km² i długość 3 km. Jest zalesiona, jednak na obu jej stromych zboczach widać liczne skaliste turnie. Najbardziej wybitne z nich to Kominy Strążyskie i Skała Edwarda Jelinka. Dnem doliny płynie wartki Strążyski Potok. Józef Ignacy Kraszewski pisał o dolinie: "kraj milczenia i marzenia, a tak piękny". Obecnie nic nie straciła na swojej urodzie, krajem milczenia jest już jednak bardzo rzadko, jest bowiem jedną z najliczniej odwiedzanych dolin tatrzańskich (ok. 6% całej frekwencji Tatr). 0,5 km od wylotu doliny Polana Młyniska, na której stoi leśniczówka TPN. W górnej części doliny niewielka Polana Strążyska, na której znajdują się dwa szałasy, bufet i duży głaz nazwany przez dawnych turystów Sfinksem. Na polanie skrzyżowanie szlaków turystycznych.

Nazwa polany, jak również doliny pochodzi od góralskich słów strąga oznaczających zagrodę do dojenia owiec. Dawniej była wypasana, wchodziła w skład Hali Strążyskiej. Najstarsze odnalezione dokumenty wzmiankujące o dolinie pochodzą z 1605 r., a nazwa Strążyska pojawia się już w 1669 r. W 1961 r. polanę przejął TPN i pasterstwo zlikwidowano. Droga przez dolinę została wykonana przez dwór zakopiański i Towarzystwo Tatrzańskie w latach 1893-1896.

Po około 30 min od parkingu osiągnęliśmy rzeczona Polanę Strążyską ( BTW ; M stwierdziła że tu wszystko jest Strążyskie : potok, mnichy , dolina , polana ...nawet ona jakaś taka Strążyska się stała .... )

Powyżej polany po 10 min można dojść do Wodospadu Strąży.....eeee Siklawicy - znowu zacytuję Wikipedię i trochę o tym pięknym wodospadzie ....

Wodospad opada z dwóch prawie pionowo nachylonych ścian (pod kątem 80°). Łączna wysokość wodospadu wynosi 23 metry (wysokość ściany dolnej wynosi 13 m, a ściany górnej 10 m). Pomiędzy górną i dolną jego częścią istnieje skalna półka, w której w skale wymyte zostało siłą uderzenia wody i niesionych przez nią odłamków skalnych wgłębienie wypełnione wodą, tzw. kocioł eworsyjny. Nazwa wodospadu pochodzi od Wielkiej Siklawy w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Dawniej nazywany był także Siczącą, Siczawą, Siklawą. Był odwiedzany od samych początków turystyki w Tatrach. Ludwik Zejszner w 1849 r. pisał o nim: "...godzien ze wszech miar widzenia "

 Poglądowo dwa zdjęcia lewe wykonane we wrześniu 2011 a prawe we wrześniu 2007 widać różnicę w ilości spadającej wody - wynik panującej w roku ubiegłym suszy ....Z racji tej kaskada nie robiła takiego wrażenia jak powinna .....

 

Okazało się że jak wypiliśmy kawę/sok i zjedliśmy po bułce - M starczyło sił na zdobycie Sarniej Skałki - tak więc ruszyliśmy ....

Sarnia Skała – szczyt o wysokości 1377 m n.p.m. w pasie reglowym Tatr Zachodnich, między Doliną Białego a Doliną Strążyską. Tworzy skalistą grań o długości około 300 m i przebiegu równoleżnikowym. Na południu Czerwona Przełęcz (1301 m) oddziela ją od Suchego Wierchu (1539 m n.p.m.). Ku północy od Sarniej Skały odbiegają dwa grzbiety tworzące obramowanie dla dwóch dolin reglowych znajdujących się poniżej Sarniej Skały: Doliny Spadowiec i Doliny ku Dziurze. Jeden z tych grzbietów opada w północno-wschodnim kierunku, w Łomiku rozgałęziając się na dwa ramiona otaczające Dolinę Spadowiec. Obydwa ramiona noszą nazwę Spaleniec[1]. Drugi grzbiet opada w północnym, nieco odchylonym na północny zachód kierunku, oddzielając Dolinę Strążyską od Doliny ku Dziurze. Grzbiet ten w dolnej części nazywa się Grześkówkami. Pomiędzy tymi grzbietami z Sarniej Skały opada w północnym kierunku jeszcze grzęda dzieląca górną część Doliny ku Dziurze na dwie odnogi.

    Na Sarniej Skale stwierdzono występowanie wielu gatunków roślin rzadkich w Polsce (m.in. storzan bezlistny (ostatnio nie potwierdzono jego występowania, na opisanym stanowisku wyginął), sosna drzewokosa, ostrożeń głowacz, jarząb nieszpułkowy, irga kutnerowata, lub pospolitych na niżu, ale rzadkich w Karpatach (mącznica lekarska)[2]. Jest interesująca dla botaników i wielbicieli roślin tatrzańskich. Na jej gołych skałach pięknie zakwitają gatunki roślin wapieniolubnych, m.in. dębik ośmiopłatkowy i dzwonek jednostronny. Rośnie tutaj także miniaturowa krzewinka – wierzba alpejska, omieg kozłowiec, różeniec górski, jaskier alpejski, kilka gatunków skalnic i wiele innych. Na zboczach Sarniej Skały i w dolinach reglowych wokół niej sztucznie wprowadzono modrzewia japońskiego oraz drzewiastą kosodrzewinę wyhodowaną z nasion pochodzących z alpejskiej kosodrzewiny

Ponad całą doliną jak i skałą góruje potężny Giewont - M miała od razu 100 pytań kiedy ją tam " pod ten krzyż " zabierzemy ......w przyszłym roku .....

Sarnia Skała z Polany Strążyskiej a obok fotka spod bufetu ...... 

Wraca się tą samą drogą - ale nieco szybciej - jest z góry ....